"Für Elise" - Ludwig van Beethoven
Ee Klischee, wann een un d'Léift an der klassescher Musek denkt. An och ee Wierk, bei deem de Numm och haut op Vältesdag vill Froen opwërft.
Ween ass déi Elise eigentlech?
Eng Erklärung gëtt et bis haut net. Kee Wonner: well d'Original Partitur ass bis haut mol net fonnt ginn. Just eng Skizz aus dem Joer 1810.
Déi eng soen, d’Therese von Droßdick wier d’Fra, fir déi d’Wierk geschriwwe gouf. Mee misst et dann net “Für Therese” heeschen? Aner Wëssenschaftler gi vun der Elisabeth Röckl aus, eng Bekannt vum Beethoven, mat där de Beethoven och op Soiréen gedanzt soll hunn. An anerer Zweifelen iwwerhaapt un der Story, datt d’Wierk wierklech vum Beethove selwer komme soll- Jo et ass net einfach..
De Beethoven war iwwerhaapt ee Mann vu grousse Wierder. Ee Libesbréif vum 6. Juli 1812 un eng “Unsterbliche Geliebte” gëtt no sengem Doud fonnt a werft bis haut grad esou inhaltlech Froen ob. Hei schwätzt de Beethoven vun intensiver Sehnsucht, déiwe Gefiller a Schwieregkeeten an der Bezéiung-
Clara a Robert Schumann
Manner mysteriéis, dofir ëmsou romantesch an dramatesch ass an der Klassik d’Léift tëscht dem Clara a Robert Schumann.
Vun hirem Papp kritt d’Clara als jonkt Meedche verbueden, sech mam Robert Schuman ze treffen. Just heemlech kënne si sech gesinn an tauschen zu där Zäit immens vill Bréiwer aus.
“Ech sinn ëmmer voller Freed erfëllt, wann ech dech gesinn. Ech ka mir keen anert Liewe méi virstellen, wéi mat dir."
“Du bass mäin Een an alles, an ouni dech kann ech net glécklech sinn. Mäin Häerz gehéiert eleng dir.”
Wéi d’Clara dunn 18 Joer kritt, steet och eng méiglech Hochzäit op der Kipp. De Papp vum Clara wëll net acceptéieren, datt säi Schüler de Robert sech a seng Duerchter verléift huet. Och de finanzielle Stand vum Robert als einfache Bierger, passt dem Friedrich Wiek net an de Kapp- Hie leet schlussendlech souguer eng Geriichtsaffär an d’Weeër, déi e schlussendlech awer verléiert. An esou kënne sech d’Clara an de Robert Schumann zu Leipzig am Joer 1840 bestueden.
Gustav an Alma Mahler
Och wa Vältesdag dacks de romantëschen Dag vum Joer a vun der Léift ass, heescht et awer net datt een an enger Bezéiung net alt och mol streit. Onstëmmegkeeten hunn nach ëmmer dozou gehéiert, wat och d’Léift tëscht dem Gustav an Alma Mahler weist.
De Gustav Mahler wollt datt d'Alma hir musikalesch Karriär opgëtt, fir déi eege voll a ganz ze ënnerstëtzen. Ma genau dës Zréckhalung vum Alma Mahler huet si sech selwer bis nom Doud vun hirem Mann 1911 ni verzien. An och de Gustav Mahler mécht sech kuerz viru sengem Doud grouss Virwërf. Ee gutt Beispill dofir, datt een deen aneren an d’Wënsch an enger Bezéiung respektéiere soll.
Fest steet awer: och Vältesdag huet och scho virun honnerte vu Joren d’Gefiller an d’Léift a Musek iwwersat. A vläicht hutt och dir elo Loscht kritt, an dës Musek eranzelauschteren an esou nei Musek ze entdecken.